Best Day Of My Life!

Önceki tanışma yazımda da belirtmiştim hani biz geç kalkardık falan. Ablam da dün saat 01:32'de "Ben yatıyorum" dedi. Bi oha falan oldum. Bende de şöyle bi huy var benden önce uyuyanlara gıcık olurum. "O zaman bende yatayım." dedim. Sonra yattık uyuduk falan, bizim binanın tam karşısında da inşaat var. Gecenin köründe bile matkapla bişiler yapıyorlar.
Beynimin içinde bi uğultu var, bir de hava aşırı sıcak olduğundan uyanıverdim ben. Baktım yataktan pencereden dışarıya. Bayağı güneş vardı falan. İçimden düşündüm: "Allah biz ikimizin belasını vermiş. Yine 4'te uyandık. Kalk abla çabuk kalk!" derkeeen, mutfağa su içmeye gittim. Vee karşımda annem var. Saat 4'te kalktıysam, annemin mutfakta ne işi var! "Ben işe gidiyorum" dedi. Annem işe 7'de gider. "7'de kalkmış olamam" diye düşündüm. Odama gittim, saate baktım. Bi baktım saate 07:34. Saat bana bakıyor ben saate bakıyorum. Kesin pili bitti dedim bunun. Bi baktım akrep oynuyor! Yok artık! "Abla kalk!" dedim. Ya, uykulu olduğu için yanağımı sevdi falan napcağını şaşırdı garibim saat 7 lan! Ablamı 7'de uyandırmamın sebebi kursu var. Hani uyan artık kahvaltı edelim bilmem ne de git kursa. Yoksa 2 - 3 gün daha kursa gitmezsen, kurs hocanla aramızda kan davası çıkacak. Neyse ben bi böyle 7'de uyanmanın havasıyla bi gaza geldim bişiler oldu bana. "Paran var mı?" falan dedim ablama. Sonra;

Ablam: Neden napacaksın?
Ben: Simit falan alacaktım. Kahvaltıda yerdik. (Güldü ablam.)
Ablam: Noldu sana sen neden hareketlendin? (Hala uykulu.)
Ben: Saat 7' de kalktık daha güzel ne olabiliir?
Ablam: Kumbaranın içinde var para al.
Ben: Anahtarı almıyorum. Uyan. Geldiğimde kapıyı açmazsan öldürürüm.
Ablam: Tamam bende kahvaltıyı hazırlayayım.
Çıktım sokağa. Kimsecikler yok. Daha kuşlar bile ciklemiyor. Gittim geldim aldım simit falan. Tık tık tık yaptım kapıya. Ablam açtı kapıyı. Bizde mutlu mutlu kahvaltı ettik. Ne bekliyordunuz nihahaha.

Şarkı: http://www.youtube.com/watch?v=aNzCDt2eidg